Welkom beste lezer!


Welkom beste lezer!
Misschien heeft het lezen van deze blog je interesse gewekt? Tenslotte raakt dit onderwerp -hoe beangstigend ook- ons allemaal. Als je mij je email-adres geeft, zal ik je op de mailinglist plaatsen, zodat je automatisch een email van mij krijgt bij het verschijnen van een nieuw bericht. Met hetzelfde gemak kun je dat op dezelfde wijze natuurlijk weer ongedaan maken.
Stuur je email naar onderstaand adres en de rest volgt vanzelf.
hvogelaarster@gmail.com

vrijdag 19 november 2010

Het grijze gebied: verzorging of verpleging?

De vorige keer vertelde ik iets over het grijze gebied tussen verzorging en verpleging. Doordat Riet last heeft van aanzienlijke apraxie, zijn bepaalde handelingen voor haar lastig tot onmogelijk.
In Wikipedia wordt apraxie alsvolgt omschreven:
<Apraxie is het onvermogen om complexe handelingen uit te voeren.(....)
In sommige gevallen kan de patiënt een complexe handeling wel imiteren nadat hij deze gezien heeft, maar kan vervolgens deze niet op commando uitvoeren op een later tijdstip. Een andere mogelijkheid is dat de patiënt onbewuste handelingen wél kan uitvoeren, maar bewúst ingezette bewegingen niet. Verstoorde articulatie komt vaak voor bij apraxie.>

Daarnaast heeft Riet behoorlijk last van afasie, waardoor ze vaak niet begrepen wordt.
Wikipedia zegt: <Afasie is een taalstoornis.(....) Wanneer mensen communiceren, gebeurt dit meestal door middel van taal. Praten, het vinden van de juiste woorden, begrijpen, lezen, schrijven en gebaren maken zijn onderdelen van taalgebruik. Wanneer als gevolg van hersenletsel één of meer onderdelen van het taalgebruik niet meer goed functioneren, noemt men dat afasie. De persoon kan de taal niet -goed- meer gebruiken.(....) Afasie is een taalstoornis. Geen twee mensen met afasie zijn precies gelijk - afasie is bij iedereen anders. De ernst en omvang van de afasie zijn onder andere afhankelijk van de plaats en de ernst van het hersenletsel, het vroegere taalvermogen en iemands persoonlijkheid. Sommige mensen met afasie kunnen wel goed taal begrijpen, maar hebben moeite met het vinden van de juiste woorden of met de zinsopbouw. (....)>

Ik haal deze begrippen er toch maar bij, zodat voor ieder duidelijk is, in welke lastige spagaat Riet zich bevindt. Voor de zorgverleners erg lastig, vooral als de tijd ontbreekt om te begrijpen wat Riet bedoelt......

Vanochtend had ik een gesprek met Miranda, de zorgcoördinator van Riet, en de dokter. Omdat al een tijdje duidelijk is, dat Riet niet lekker in haar vel zit, is de afdeling aan het uitzoeken wat voor Riet de beste manier van leven is. Gebleken is, dat Riet problemen heeft met de immobiliteit en het niveau van de meeste bewoners van haar afdeling.
De afdeling De Kameel, waar ze nu verblijft, is een verpleegafdeling. De meeste bewoners zijn (rol)stoelgebonden en vaak niet in staat zelfstandig handelingen te verrichten. 
De voorlopige conclusie is nu, dat het wellicht beter voor Riet zou kunnen zijn, dat ze geplaatst wordt in een groep waarvan de mensen minder afhankelijk zijn van verpleegzorg. Een groep dus, waar begeleiding en verzorging hand-in-hand gaan en waar mobiliteit en niveau voor Riet een pluspunt zouden kunnen zijn.
Kortom: vanaf maandag 22 november gaat de proef van start. Voorlopig zal Riet overdag verblijven tussen de mensen van de afdeling De Noord (ook genoemd naar een Schiedamse molen) op de 4e verdieping. Ze blijft dan zolang ze zelf wil, maar slaapt in haar eigen bed (De Kameel).
Als na een poosje blijkt, dat deze keuze goed uitpakt, zal ze intern verhuizen naar De Noord en van kamer ruilen met iemand die beter af is met de faciliteiten van een verpleegafdeling.
Ja, dat wordt weer wennen voor Riet (en mij) aan nieuwe mensen, maar ik heb er wel vertrouwen in, dat het beter is voor Riet. We zullen zien.

In het vorige bericht meldde ik onze reis naar Helmond voor een bezoek aan mijn moeder en aan Theo en San.
Dit bezoek is niet doorgegaan, omdat moeder een aantal dagen met een bootreis op stap was, maar vooral ook, omdat Theo plotseling met inwendige bloedingen opgenomen was in het ziekenhuis. Als Riet een beetje gewend is aan de nieuwe situatie ga ik weer eens een dagje plannen. Maar dat kan wel eens voorjaar worden, denk ik.

Zelf blijf ik alles op de voet volgen: van belang is, dat de communicatie vanaf het begin goed is. Tussen de afdelingen, en met mij, zodat onduidelijkheden zoals bij de vorige verhuizing, achterwege blijven.

Afgelopen maandag heb ik gewandeld in het grensgebied bij Huijbergen, nabij Bergen op Zoom. Het was er erg mooi, maar ook erg nat....
Kijk voor wat foto's via de volgende link:

http://picasaweb.google.com/hvogelaarster/HUIJBERGEN15112010?authkey=Gv1sRgCKXKqc2FurzB-wE&feat=directlink