Welkom beste lezer!


Welkom beste lezer!
Misschien heeft het lezen van deze blog je interesse gewekt? Tenslotte raakt dit onderwerp -hoe beangstigend ook- ons allemaal. Als je mij je email-adres geeft, zal ik je op de mailinglist plaatsen, zodat je automatisch een email van mij krijgt bij het verschijnen van een nieuw bericht. Met hetzelfde gemak kun je dat op dezelfde wijze natuurlijk weer ongedaan maken.
Stuur je email naar onderstaand adres en de rest volgt vanzelf.
hvogelaarster@gmail.com

zaterdag 17 maart 2012

SNOEZELEN

Vaak denken mantelzorgers, dat -als hun partner of ouder opgenomen wordt in een zorg- of verpleeginstelling- zij mantelzorger-af zijn. 
Niets is minder waar: veel partners en/of kinderen gaan zeer regelmatig op bezoek, helpen vaak bij het eten geven, zorgen dat de kleding in goede staat blijft, en zijn vaak het klankbord voor het personeel als het gaat om de voorgeschiedenis van de persoon in kwestie. Alsof dat geen mantelzorg is! 


Vanwaar deze inleiding? 
DrieMaasStede organiseert sinds dit jaar maandelijks een themabijeenkomst voor zorgverleners en familieleden. De opzet van deze themabijeenkomsten is: actuele onderwerpen nader te belichten en nieuwe ideeën toe te lichten.  
Afgelopen woensdag was er weer zo'n bijeenkomst, waarbij het dit keer ging over "snoezelen", ofwel "Belevingsgerichte Zorg" en "Zintuiglijke Activering en Ontspanning".
Zie voor een verdere verklaring: http://nl.wikipedia.org/wiki/Snoezelen   of http://www.btsg.nl/infobulletin/snoezelen.html


Het thema heeft mijn bijzondere belangstelling, omdat Riet binnenkort verhuist naar een andere afdeling, waar ze een omgeving zal vinden die rustiger is, dan de afdeling waar ze nu woont. 
Het is de bedoeling, dat het snoezelen breed wordt ingevoerd in DrieMaasStede, wat betekent, dat zowel het personeel, als de direct betrokken familieleden of mantelzorgers intensief zullen worden betrokken bij de trainingen. De omslag in het omgaan met de demente mens is: van doelgericht werken naar doelgerichte persoonlijke benadering.
Ik zal dat uitleggen: als Riet 's-morgens wakker wordt gemaakt om op te staan, kan dat op de snelle manier (want er wachten er nog een aantal), waarbij ze wel eens GEEN zin heeft om mee te werken. Dan kost het extra veel tijd om haar (in de huiskamer bij het ontbijt) in een goede stemming te brengen. Wordt ze wakker gemaakt met een vriendelijk praatje, waarbij ze direct in een goede stemming komt, dan kost dat op dat moment enige minuten extra tijd, maar je vermijdt daarmee onrust in de huiskamer.
Dit is de dagelijkse praktijk. De ervaren zorgverlener past dit met succes toe.


Dinsdag hebben Jos en ik een rondleiding op de afdeling waar Riet binnenkort naar toe verhuist. Als het eenmaal zover is, breekt er weer een nieuwe fase aan. Voor Riet, want alle "zusters" zijn nieuw voor haar, maar ook voor mij, om de persoon Riet aan iedereen uit te leggen. 
Misschien is het lezen van deze weblog een goed hulpmiddel om Riet te begrijpen. Ik zal het aanbevelen bij het personeel van die afdeling!  
En dan kom ik weer bij het begin van mijn betoog: mantelzorgers zijn vaak het klankbord voor het personeel als het gaat om de voorgeschiedenis van de persoon in kwestie.


Ik hoop, dat de communicatie met de zorgverleners op de nieuwe afdeling net zo goed zal zijn als nu op de huidige afdeling. Want daar is niets mis mee.


Tot een volgende keer!