Welkom beste lezer!


Welkom beste lezer!
Misschien heeft het lezen van deze blog je interesse gewekt? Tenslotte raakt dit onderwerp -hoe beangstigend ook- ons allemaal. Als je mij je email-adres geeft, zal ik je op de mailinglist plaatsen, zodat je automatisch een email van mij krijgt bij het verschijnen van een nieuw bericht. Met hetzelfde gemak kun je dat op dezelfde wijze natuurlijk weer ongedaan maken.
Stuur je email naar onderstaand adres en de rest volgt vanzelf.
hvogelaarster@gmail.com

dinsdag 27 december 2011

FEESTDAGEN: ONRUST EN PRIKKELS

Voor velen is de maand December een periode van drukte, regelen, inkopen, familiebezoek. En ellenlange rijen bij de kassa's natuurlijk.
In DrieMaasStede is die drukte goed merkbaar: meer prikkels en onrust dan gewoonlijk in de huiskamers. 
Onmiddellijk na sinterklaas werden de kerst-CD's voor de dag gehaald. En het is ongelooflijk maar waar: de herinnering aan de oude melodieën blijft bij de meesten bewaard. Zachtjes meeneuriën en wiegen! Dit geldt overigens niet alleen voor kerstmuziek, want ook bij muziek van de jaren 60, 70 of 80 wordt (vooral als het Nederlandse liedjes zijn) volop meegedaan. 
Hoe werkt het geheugen eigenlijk? Blijft iets wat emoties wakker roept langer bewaard in het geheugen? Blijkbaar wel. 
In mijn vorig bericht maakte ik melding van wat festiviteiten in DrieMaasStede. Zo was er op 13, 14 en 15 december een groots opgezette kerstshow, verzorgd door het personeel. Maar voor Riet zijn veel activiteiten, en zeker die welke 's-avonds plaat vinden, helaas niet meer te behappen. Wel gaat Riet elke maandagmiddag naar een speciale kerkdienst, bedoeld voor demente mensen. Of ze er veel aan heeft is natuurlijk de vraag, maar ze is even weg uit haar eigen omgeving, en krijgt aandacht en koffie.
Op donderdag 22 december is Riet 's-middags naar het restaurant geweest, waar 60 kinderen van de basisschool uit de buurt kerstliedjes kwamen zingen en zelfgemaakte kerststukjes bij zich hadden voor de bewoners. Karina was toevallig die middag op bezoek bij Riet, maar trof haar aan in de grote zaal, waar ze vanaf een afstandje zag hoe dit door Riet en de andere bewoners gewaardeerd werd. Riet vond het prachtig. Ook het kerststukje met kerstwens dat ze van een van de kinderen kreeg viel erg in de smaak. Dat staat nu op de vensterbank in haar kamer.
De beide kerstdagen heb ik Riet geholpen bij het diner. En dat ging prima. Grote bewondering heb ik voor het personeel, dat toch maar beide dagen extra uren draaide om het iedereen naar de zin te maken. Omdat van de 4 huiskamers er 2 gebruikt werden voor het diner, dus dubbel zoveel tafels in de "eetkamer", gaf dat veel onrust en prikkels bij de bewoners. Sommigen konden daar duidelijk niet goed mee om gaan, wat extra alertheid van het personeel betekende.


Aanstaande zaterdag is er weer een klassiek koffieconcert, 's-morgens om 10 uur, zoals elke laatste zaterdag van de maand. Deze keer een echt oudejaarsconcert, inclusief oliebollen. Deze concerten zijn van een heel redelijk niveau, en worden door de bewoners zeer gewaardeerd. 
Tot nu toe wandelde ik met Riet op ons gemak naar dit concert, dat in het restaurant wordt gegeven, maar ik geloof, dat het lopen nu misschien teveel wordt. Dat wordt dus voortaan de rolstoel.
Aan deze kleine dingen merk ik, dat Riet langzaam maar zeker achter uit gaat. Nog steeds kan ze intens genieten van een beetje persoonlijke aandacht, maar die momenten duren steeds korter: alle inspanning kost energie, en dat heeft Riet steeds minder. Steeds weer grijpt dit mij aan, ook nu, terwijl ik dit schrijf.


Gelukkig kan ik regelmatig afstand nemen! De afgelopen weken was er regelmatig afleiding: zingen met LIRIKO (zie ook www.liriko.nl ) op de Kerstmarkt, in het Zonnehuis en in onze eigen kerk, maar ook museumbezoek in Rotterdam en Dordrecht met fietsvriend Henk, eten bij Cora en Jan op 1e kerstdag, en gisteren een gezellige avond (en overnachting) bij Jos en Kirsten in Haarlem, samen met de moeder van Kirsten en haar partner Kees, en de opa en oma van Kirsten. De jongelui hadden een geweldig diner voor ons bereid. Grote klasse!
Morgenmiddag wordt Melanie, het dochtertje (bijna 2) van Magdalena en Leroy, en het zusje van Tyron, gedoopt. Opa en Oma uit Polen zijn er speciaal voor naar Vlaardingen gekomen. Ik ben ook van de partij, en zal er wat foto's maken. Als er wat leuks bij zit, zal ik dat plaatsen.


Wat het nieuwe jaar ons -Riet en mij- brengt, doet mij, eerlijk gezegd, het ergste vrezen, maar het is niet anders. Toch blijf ik positief, want ik zal toch verder moeten.
Veel, heel veel dank voor jullie kerstgroeten! Mede hierdoor voel ik me gesterkt in mijn dagelijkse zorg voor Riet.
Blijf me volgen, ook in het nieuwe jaar!


2012, maak er iets goeds van!  





Het is nu woensdag, laat in de middag. De doopplechtigheid van Melanie is achter de rug; ze vond dat natte water en dat zout maar niets.....