Het gips is er af!!

Eindelijk! Gistermiddag is eindelijk het gips er af gegaan. Met een elektrische zaag. Even schrikken voor Riet, maar ze hield zich keurig en ogenschijnlijk ontspannen.
Toen we na 3 uur weer thuis kwamen (DrieMaasStede uiteraard), en ze weer wat gedronken had, was toch wel te merken, dat het voor haar spannend was geweest. Al dat onzekere wachten in het ziekenhuis met die lange rijen: ze vond het maar vreemd, onrustig en vermoeiend. 
Maar kijk: ze gebruikt haar hand weer! Spontaan, om een aangeboden koekje te pakken.  Met wat aangepaste fysiotherapie voor haar pols zal het best wel weer goed komen. Voor zover Alzheimer daar geen stokje voor steekt, denk ik dan maar. Want het functioneren van die hand zal wel weer goed komen, maar het aansturen van die spieren vanuit de hersens zal wel eens lastig kunnen worden. En dan specifiek de zogenaamde kleine of fijne motoriek.
Het fijne werk wordt toch steeds meer een probleem voor Riet. Zelfstandig eten gaat soms zeer moeizaam en vaak helemaal niet. Afhankelijk van wie er aanwezig is om haar te helpen is het rondom haar bord en op haar kleren een ware veldslag va etensresten. Jammer, want zoiets knaagt wel aan je zelfrespect, ook bij Riet.
Ook afhankelijk van wie op haar let, is haar toiletbezoek. Als ze naar het toilet moet, dan merk je dat aan haar gedrag. Maar zeggen kan ze het niet. En lang ophouden is er niet meer bij. En dan wordt ze al snel incontinent genoemd. Jammer, want met een beetje aandacht is hier nog veel te winnen, vind ik. Ook dit knaagt aan haar zelfrespect.

Wij focussen ons op de leuke dingen. Vorige week was er een mannenkoor uit het Westland met erg mooie koormuziek. Nou, dat weet Riet echt wel te waarderen.
En de volgende avond was er een prachtige, drukbezochte avond van het Vlaardings Musical Gezelschap met een wervelende show. Riet vond ook dit prachtig, maar haar algemene klacht over muziekavonden is, dat het geluid doorgaans veel te hard staat, met het gevolg, dat ze meestal bij de pauze weer naar de afdeling wil.

Er wordt vanuit DrieMaasStede regelmatig een breed programma aangeboden, maar helaas is veel wat aangeboden wordt voor Riet niet meer te behappen. Zoals creatieve middagen (schilderen, bloemschikken) en koffie-uurtjes met spelletjes. Maar ook de afdeling zelf organiseert regelmatig activiteiten. Vaak zijn die meer gericht op het niveau van de "eigen" bewoners,  zodat  het voor buitenstaanders erg kinderlijk overkomt. Zo worden regelmatig kookactiviteiten georganiseerd per huiskamer, waarbij de huiskamergenoten mee helpen met groente schoonmaken, aardappels schillen, tafel dekken, afdrogen. Alles voor zover mogelijk natuurlijk. En met behulp van een extra vrijwilliger wordt het resultaat verorberd.
En af en toe (als het budget het toelaat) is er een uitje voor een beperkte groep.
Vorig jaar is Riet met een groepje naar het Historisch Museum in Delfshaven geweest, en gisteren is een groepje naar Diergaarde Blijdorp geweest. Riet stond op de lijst, maar helaas: ze moest naar het ziekenhuis om het gips van haar arm te laten verwijderen.

En zo zien we weer uit naar het weekend, want bij goed weer gaan we wandelen. Zaterdagmiddag via het oude dorpje Kethel naar het winkelcentrum Hof van Spalandt, waar we lekkere koeken kopen of een ijsje.  En zondagmiddag een wandeling door de wijk, of naar Magdalena met de auto, of ergens anders naar toe.
Maar steeds iets om samen naar uit te kijken, want genieten doen we samen.
En we zijn niet bang voor een regenbui, want we hebben sinds kort een gigantische poncho om ons te beschermen. Dus wat deert ons?