RIET GAAT VERHUIZEN

Op 22 februari had ik een kort gesprek met Diana, de zorgcoördinator van Riet. In een daaropvolgende email aan de leden op mijn mailinglist schreef ik al:

Ik voelde al, dat er iets in de lucht hing; ik schreef er over in de weblog: interne verhuizingen.

Even in het kort: sinds de nieuwbouw van DMS in gebruik is, voert men het beleid de bewoners zoveel mogelijk op hun plaats te laten. 

Dat wil zeggen, dat op 1 afdeling zowel de verzorging als de verpleging plaats vindt. 

Dus geen verhuizing meer, als iemand vanuit de verzorging in de verpleging terecht komt.

Helaas is dit nobel streven (ook vanwege het nijpend personeelsgebrek) niet te handhaven.

De permanente zorg die de mensen in het verpleegstadium nodig hebben, is op deze afdeling, waar de nadruk ligt op de bewoner die NIET permanent nagelopen moet worden, niet voldoende aanwezig.

Binnenkort (dagen, weken?) zal Riet verhuizen naar een typische verpleegafdeling: De Nieuwe Palmboom, op de 1e verdieping.

Deze afdeling (ook genoemd naar 1 van de 5 molens van Schiedam) heeft personeel, dat specifiek is opgeleid voor het verzorgen van (demente) bewoners die verpleegzorg nodig hebben. De laatste fase dus, met snoezelen, zachte muziek, aangepast programma.

Voor Riet betekent dit: rust in de tent. Wel even wennen aan de nieuwe gezichten, maar Riet vindt iedereen aardig, die aardig tegen haar is!

Voor mij betekent het: wennen aan ander personeel, andere werkwijze. Maar ook dat overleef ik wel!

Maar meer nog dan op de oude afdeling zal ik geconfronteerd worden met de zekerheid van sterven. Het is niet anders.

De volgende keer zal ik in de weblog verder ingaan op deze verhuizing. Ik stuur jullie dit emailtje, om alvast aan het idee te wennen.

Degenen die haar regelmatig bezoeken, zal ik apart benaderen, zodra de verhuizing actueel is.

De rust is een klein beetje terug gekeerd, maar voor Riet is het gedurende de dagelijkse confrontaties met enkele nieuwe bewoners regelmatig hommeles. 
De huiskamer is vaak te druk voor haar, ze reageert op de geluiden om haar heen en ze wordt er zelf onrustig van.
Tot voor kort bleef ik met haar in de huiskamer: samen koffie drinken, een zacht muziekje op de achtergrond, een babbeltje met de anderen in de huiskamer. Riet voelde zich er ontspannen bij, reageerde goed, vroeg om een knuffel.
Maar dit veranderde drastisch met de komst van de nieuwe bewoners. Vooral de knullelceremonie viel allerminst in de smaak. Door 2 dames werd ik al snel uitgemaakt voor "viezerik", en ik moest maar gauw "oprotten". 
Het vervelende is, dat dit gedrag niet of nauwelijks te beïnvloeden is door een gesprek met die dames. Ook het personeel heeft daar op dat moment geen vat op. 
Uiteraard stoor ik me niet aan het niet-verwijtbare gedrag van deze dames, maar voor de algehele rust in de huiskamer vind ik het verstandiger om mijn bezoek aan Riet voortaan te verplaatsen naar het restaurant. 


Vanochtend trof ik Riet aan in de huiskamer, zonder bril, en gekleed in het bovenstuk van een pyjama. Eerst maar even zoeken naar die bril, want dit gebeurt wel eens vaker als ze geholpen wordt door nieuw personeel.
Opmerkelijk, zo rustig als Riet zich laat helpen door deze aardige dame! Maar van die bril geen spoor..... Komt wel weer boven water, want haar naam staat er in, zoals trouwens ook in haar gebit, dat ook regelmatig uit is als dat haar irriteert.
Maar vorige week waren haar schoenen zoek. Die bleken uiteindelijk ergens in een "washok" te staan om schoon gemaakt te worden.


Ik sluit af met een aardig gedichtje van Lenjef, dat ik vandaag via de email ontving. Een "mijn idee"-gedicht.

Nog een opmerking: als je een reactie wil plaatsen, dan kan dat natuurlijk altijd via onderstaande optie. Bedenk echter, dat die reactie dan openbaar wordt. Een voorbeeld kun je terug vinden onder het vorige bericht, door op "reacties" te klikken.